De 114e negende gingen we weer eens op bezoek bij Bij Erik in Leidschendam. Enige tijd geleden zagen we een bericht over een Wijnmakersdiner op vrijdag 11 oktober. Reden genoeg om de negende deze maand twee dagen uit te stellen.
De verwachtingen waren hoog gespannen. Enkele jaren eerder sloten we aan bij een wijnmakersdiner van de Luxemburger Abi Duhr van Chateau Pauque. Vanwege de grote opkomst werd toen uitgeweken naar de tuin en later het restaurant van buurman nr. 11. Een hilarische avond met onverwacht goed gezelschap en fantastische wijn volgde. En dat er prachtige gerechtjes uit Eriks keuken kunnen komen, dat weten we!
Guy Adams, eigenaar en wijnmaker van Killibinbin uit Australië, is deze avond persoonlijk over gekomen om zijn wijnen toe te lichten. (Bij) Erik zorgde voor het bijpassende diner. Na een aperitief (‘we beginnen met een glaasje bubbels!’) en prima amuses volgden drie gangen, die ieder begeleid zouden worden door twee wijnen. Helaas maakt Killibinbin, dat trouwens ‘Shine and be Bright’ betekent, maar één witte wijn. Het bleef de eerste gang dus bij de Chardonnay. De combinatie met het voorgerecht, een carpaccio van tonijn met een tartaar van gamba was prima.
Hierna volgden de rode wijnen. De wijnen die deze avond op tafel kwamen waren een Cabernet Sauvignon luisterend naar de naam ‘Seduction’, een Shiraz (‘Sneaky’), en blends van deze druivensoorten in twee verschillende verhoudingen: ‘Scaredy’ bestaat voor 70% uit Cabernet en 30% uit Shiraz, bij de ‘Shadow’ liggen de verhoudingen precies andersom. Bijzonder zijn vooral ook de prachtige artistieke etiketten.
Bij de cépages werd het tussengerecht geserveerd. Een tarte tartin van sjalot met een plakje waddenham. Niet echt een ‘Erik-waardig’ gerechtje. Vooral veel, heel veel sjalot op een bedje van niet-gare bladerdeeg. Van de beide wijnen werd een klein beetje in twee glazen geschonken. Omdat het nogal even duurde voordat het bijbehorende gerecht werd opgediend werd er gelukkig een ferme slok bijgeschonken.
Judith houdt niet van rode wijn. Bij het boeken hadden we ons niet gerealiseerd dat Killibinbin voornamelijk een rode wijn-maker is. En omdat de echte oriëntatie pas de dag voor het event plaatst vond, hadden we gebeld of dat een probleem was. Dat bleek gelukkig niet het geval, en Judith kreeg vanaf het tussengerecht prima witte wijnen te drinken. Helaas ontbrak ook hier elke relevante toelichting (‘voor u, uit Spanje…!’).
De blends werden bewaard voor het hoofdgerecht. De kalfssukade in een Beurre Noisette zal niet lang in de herinnering blijven hangen. De wijnen waren lekker. En de toelichting van Guy was aanstekelijk: mooi om een bevlogen liefhebber zo passievol over zijn land, zijn vak en zijn wijnen te horen praten. En dat in een onvervalst Australisch accent! Een passie die we wat misten bij het (deels onervaren?) personeel van Erik.
Omdat voor het driegangendiner was gekozen voor de combinatie voor-tussen-hoofd besloten we het geheel nog wat op te halen met een bordje kaas. Eigen keuzes konden, gezien het thematisch karakter van de avond, niet worden gemaakt, maar de combinatie die ons werd voorgeschoteld was prima. We mochten de port wel zelf uitkiezen en gingen voor de Grahams 20-year old. Even waren we weer terug in Porto, waar we dit huis bezochten en een heerlijke proeverij hielden.
Al met al waren we niet erg onder de indruk van deze avond. Guy deed zijn best, de overige mensen van de zwarte brigade deden weinig moeite meer dan het broodnodige contact met de gasten te maken. Jammer ook dat we (en dat overkwam ons eerder) een tafel op de ongezellige eerste verdieping kregen toegewezen. De beleving is daar toch stukken minder dan in het restaurant beneden, met uitzicht op de open keuken. En blijkbaar is de hele klim naar boven ook een te zware opgave voor Erik zelf. Wij hebben hem de hele avond in ieder geval niet gezien.
Na een zeer belovende start van Bij Erik in Leidschendam onderschreven we na onze eerste bezoeken zijn sterrenambities. We namen enkel keren het maximale gangendiner mét bijpassende wijnarrangementen. Schitterende avonden gehad. Daarna ook een aantal keer ook minder tevreden. Deze avond past in de laatste categorie. Met als resultaat twijfels over de prijs-kwaliteitverhouding. Gelukkig maakt het gezelschap – al 114 keer – alles meer dan goed!
Bij Erik valt vooralsnog uit onze top 10. We komen vast nog wel een keer terug, om ‘gewoon’ weer een volledig menu te proeven. Dan wel graag een tafeltje in het restaurantgedeelte, mét personeel dat ook blijkt geeft zin te hebben in een gezellige en bijzondere avond.
In het kort:
Bij Erik
Sluisplein 9, Leidschendam
Categorie: $$$ (wijnmakersmenu 3 gangen met 7 glazen wijn €67,50)
Wat eten we?
Voor-tussen-hoofdgerecht en we voegen zelf een kaasplankje toe.
Wat drinken we?
Vooraf bubbels (geen idee wat), daarna Killibinbin wijnen voor Remco en witte wijn voor Judith. Bij het kaasplankje een glaasje Graham 20-year old.
Eindoordeel: Bij Erik kan echt beter
Cijfer: 6,5