Judith Tillemans-Suurenbroek
- 7 jan. 2022
- 3 minuten om te lezen

#140: Villa la Ruche: jubileum menu een groot feest!

Bijgewerkt op: 8 jan. 2022

Weet je nog dat je vroeger heerlijk lang kon tafelen in één van je favoriete restaurantjes? Inmiddels zitten we in lockdown nummer zoveel, en weer wordt de horeca hard getroffen. Al enkele weken zijn de restaurantjes potdicht, en we weten niet hoe lang dat nog gaat duren. Onze meeste recente ‘negende’ vierden we bij een oude getrouwe, onze lokale topper Villa La Ruche.

Op zaterdagmiddag, 11 december schoven we iets na enen aan voor de lunch. Noodgedwongen, want de restaurants mochten toen weliswaar nog open, maar om 17.00 uur moesten ze dicht. Om Erica en Marco een hart onder riem te steken, en omdat het hun jubileum was (ze bestonden deze maand 12 jaar) namen we een flesje champagne van Michel Falmet voor ze mee.

Voor ons bleek het concept van uitgebreid lunchen overigens prima te werken! Maar Erica vertelde over de dilemma’s van de komende Kerstperiode. Normaliter serveren ze gedurende de Feestdagen twee drukbezette shifts (lunch en diner). Nu heeft men al op voorhand besloten tijdens de Kerstdagen dicht te gaan en de keuken optimaal te gebruiken voor de traiteur. Enkele dagen later zou blijken dat ze een vooruitziende blik hadden.

Deze zaterdagmiddag was het nog redelijk druk en gezellig in de villa. We kozen voor het jubileummenu, een mooie reis langs Marco’s favoriete gerechtjes, 12 in totaal. Van tevoren hadden we ons al afgevraagd wat we met de wijn zouden doen: een arrangement van 12 glazen leek ons een beetje teveel van het goede….gelukkig had Erica daar over nagedacht: men had een passend arrangement van 6 glazen, steeds één per twee gangen, samengesteld. Prima!

Het was een lange middag heerlijk genieten. We genoten van mooie bordjes met om te beginnen kalfsmuis met bloemkool, kappertjes prei en piccalilly. We dronken er een lekker glaasje Champagne bij. Daarna volgde een Langoustine met wat kreeft, rettich en quinoa. Vervolgens een klassieke steak tartaar, gevolgd door een voortreffelijke gerookte oester! Één van de hoogtepunten van de avond, uuuh, middag.

Verder ging het met een coquille met gerookt ei, truffel en pasta carbonara, snoekbaars met paling, sjalot en knolselderij. Ook stuk voor stuk plaatjes. Een mooi stukje griet volgde, met wat zuurkool en runderstoof.

Langzaam merkten we dat – alhoewel het natuurlijk kleine porties waren – het áántal gangen zijn werk ging doen. Maar we moesten door: kwartel verscheen op het bord, daarna nog een gerechtje met sukade, witlof, vijg en rode ui. Heerlijk allemaal!

Het einde kwam langzaam maar zeker in zicht: Vacherin Mont d’Or met pedro Ximenz en appel, een ‘Mojito’-dessert en een perfecte crème bruleé waren de laatste smakelijke gangen.

We hadden een perfecte middag. Met dank aan het team van Villa La Ruche, waaronder natuurlijk Gerrit die ons met passie en enthousiasme voorzag van mooie glazen Weisburgunder, Viognier, bijzondere Chardonnay en meer lekkers.

Maar ook dank aan de heren ‘dakdekkers’ (sorry mannen, jullie namen zijn me niet bekend) die een tafeltje naast ons zichtbaar zaten te genieten van hetzelfde menu, inclusief exclusieve wijn. En enthousiast als ze waren deelden ze hun favoriete adresjes met ons. Wie weet komen we daardoor nog eens in Tribeca (in Heeze) of zelfs bij Christian Bau terecht. Al moeten voor dat laatste een weekendje ver Duitsland in, tegen de Luxemburgse grens aan!

Toen we naar buiten gingen was het zowaar al donker! Meer dan tevreden fietsen we naar huis. Inmiddels vragen we ons af wanneer onze restaurantjes weer open gaan. Onze 141e negende, 9 januari, moeten we thuis vieren. We wensen al onze horeca-toppers veel sterkte in deze – ook voor hen – bijzonder bizarre tijden. En als het niet anders is schakelen we weer een periode over op de traiteur, onder het motto #supportyourlocals. Al blijft dat onze tweede keus.