Afgelopen donderdag zochten we voor onze 155 Negende een ‘oude bekende’ op. Chef Takis Panagakis kookte eerder bij Mazie in het gelijknamige straatje in het Haagse Centrum. Daar aten we een paar keer en we waren echt fan. In 2016 vertrok Takis naar Rijswijk waar hij onder de naam Elea zijn eigen restaurant begon. Een jaar later sloot Mazie definitief haar deuren. Eén keer aten we bij Elea in Rijswijk. Dat was heel goed, maar de locatie was niet ideaal. Om de één of andere reden bleef het bij die ene keer. Onlangs lazen we dat Elea zou verhuizen naar het Haagse Noordeinde. Reden om daar snel een tafeltje te boeken dus.
Wat als eerste opvalt: wat een prachtige zaak! Een mooie grote open keuken, en een ruim opgezet restaurant met een mooie inrichting. Wel valt op dat het restaurant deze avond half leeg bleef. Ook de Chefs Table bleef onbezet. Onterecht vinden we! Zou het komen omdat de Haagse Elea ruimer en groter is en plaats biedt aan meer gasten dan haar Rijswijkse voorloper? Of moet Den Haag Elea nog even leren kennen?
We kiezen voor het menu van vijf gangen waaraan we een ronde kaas toevoegen. Maar eerst een bubbeltje! Ik een Blancs de Noir, Juud gaat voor de Griekse variant: Amalia Brut.
Na de amuses, toegelicht door de Chef zelf, blijkt meteen bij het eerste bordje hoe mooi Takis zijn Griekse roots verwerkt in de gerechten: een (Griekse) salade met Yellow Fish, kalamata olijven, gedroogde tomaat en kapperblad. Ogen dicht en je zit op een zonnig terras op een Griekse eiland. Met een glaasje wijn van Santorini. Heerlijk!
In de overige gerechten is de Griekse invloed subtieler aanwezig. Een vegetarische variant van de Beef Wellinton, op basis van knolselderij is weer zo’n verrassend gerechtje met onder meer gefermenteerde paddenstoelen en kroepoek van paddenstoel. Daar mag een wat steviger wit bij; de prima combinerende Louis Chèze 50, een blend van Chardonnay en Viognier. De hele avond blijven we constateren dat de wijnen mooi gekozen zijn. Enige minpuntje is hooguit dat de sommelier lastig is te verstaan.
Hierna brengt Bibi het wat mij betreft mooiste gerecht van de avond: een langoustine met o.a. pompoencrème en een traditionele Griekse kruidenmix: suneli. Er wordt een mooie stevige Chileense Chardonnay bij geschonken. Bibi is de partner van Takis en zij zorgt, samen met de rest van de even vriendelijke bediening, dat de avond vlekkeloos verloopt.
Er volgt nog een ‘stifado’ van gestoofd kalfsvlees met ui, bulgur en (uiteraard Griekse) Metsovone kaas. Daarbij het enige glas rood van de avond – ook uit Griekenland – van Syrah en Merlot. Voor mij dan, want Juud…. Voor haar dus een wit glas van het Griekse huis Mylonas.
Na de kaas volgt het dessert met komkommer, Griekse yoghurt, dille en (chocolade)-knoflook: de zoete variant van de beroemde Tzaziki. Mooie Hongaarse Tokaj erbij en smullen maar.
Als het tijd is voor de koffie ‘evalueren’ we. Takis is een fantastische kok. Zijn afkomst gebruikt hij subtiel - en daarmee precies goed - in zijn gerechten. Alle gerechten zijn van zeer hoog niveau. Maak dus niet de fout te denken dat je hier een traditioneel Grieks restaurant binnen loopt dat we kennen van de Gyros en de Damesdij. Aan alles merk je dat zowel Takis als Bibi jarenlange ervaring hebben in meer-sterren-restaurants in binnen- en buitenland. Van de hartelijke enthousiaste ontvangst door Bibi bij aankomst tot de stevige handdruk van Takis bij het afscheid. En natuurlijk de stijlvolle zaak, het fantastische eten en de mooi passende wijnen. Ook de rekening verraadt de waarschijnlijke sterrenambities van het koppel. Kwaliteit mag wat kosten.
We houden Elea in de gaten, en gunnen Takis iedere avond een ‘volle bak’. We ruimen alvast een plaatsje in onze Top 10 in voor deze aanwinst in de Hofstad. Ik weet zeker dat we terug komen!
In het kort:
Elea
Noordeinde 142, Den Haag
https://restaurantelea.nl/
Cijfer: 9
Wat eten we: 5 gangen menu + extra gang kaas
Wat drinken we: glaasje bubbels vooraf, bijpassend wijnarrangement
Prijs: $$$$