De afgelopen weken waren we op vakantie in de Charente in Frankrijk (Village Le Chat; aanrader!). Een rustig gebied, met slingerende landweggetjes langs boerderijen en ogenschijnlijk onbewoonde dorpjes. Het dichtstbijzijnde gehucht was Montbron: ook al zo’n slaapstadje waar de tijd al vele decennia lijkt te hebben stilgestaan.
Maar in de voorbereiding ontdekten we dat er hier een heus sterrenrestaurant was gevestigd. Daar moesten we dus naar toe!
Het restaurant ligt nog behoorlijk buiten het dorp. Gelukkig zijn opa en oma de eerste week ook in de buurt, dus de kinderen hebben een vertrouwde oppas en opa is bereid deze avond als veredelde taxichauffeur op te treden. Er kan dus rustig een drankje gedronken worden.
Op een verlaten, maar mooie plek ligt de watermolen aan het lokale riviertje de Tardoire. Duidelijk geliefd bij de plaatselijke en regionale bevolking (en een enkele toerist), want er zijn behoorlijk wat tafeltjes die deze vrijdagavond allemaal bezet zijn. Hoewel alles erg traditioneel aandoet, worden we gevraagd een QR-code te scannen met onze telefoon, waarna de menukaart in beeld verschijnt!
We starten met een lekker champagne aperitief, en Juud bestelt er een half dozijn oesters bij. Ik laat ze deze avond even voor wat ze zijn, maar Juud laat ze heerlijk smaken.
Omdat ons Frans verre van optimaal is, en de bediening nauwelijks Engels spreekt (op het meisje van de kaas na, zouden we in de loop van de avond merken), gaat de communicatie niet ideaal, en blijven de toelichtingen op de gerechtjes veelal uit. Maar dat doet uiteraard niks af aan de smaken, die zijn prima!
Een wijnarrangement kennen ze niet, dus besluiten we een redelijk veilige fles Chablis te nemen. Die kan de meeste gerechten (en zelfs de kaas) goed aan. Alle gerechten zijn van uitstekende kwaliteit. Niet teveel liflafjes, maar goede lokale producten zoals je in een echt Frans restaurant mag verwachten. Zo is een van de amuses een mooie tartaar, speels opgemaakt in de vorm van een muis! Simpel, prima lekker.
Ons 4-gangen-menu brengt ons vervolgens een mooi stukje steur, met daarop wat van zijn (eigen?) kaviaar en een crème van aardappel. Daarna een lekker stukje eend, één van de specialiteiten van de streek. Een crème van mais (oké) en een saus met mooie paddenstoeltjes (lekker) vergezellen het vlees. Simpel weer, maar lekker en puur. Dan is het tijd voor de kaas. Een enthousiaste jongedame, dit keer gelukkig wel Engelssprekend met een charmant Frans accent, komt met een uitgebreide plank Franse kazen aan. Ze vertelt er met passie over, en helpt ons met het maken van goede keuzes. We genieten beiden van 5 mooie kazen. De Chablis blijkt hier nog verrassend goed bij aan te sluiten.
Tijd voor het dessert: dat blijkt een bord vol! We proeven onder andere aardbeien(soep en sorbet), champagneschuim en merengue. Uitstekend! De sommelier heeft er een lekkere, niet té zoete dessertwijn bij ingeschonken. We besluiten opa te bellen, en wachten zijn komst onder het genot van een kopje koffie c.q. cappuccino af.
Al met al was het een geslaagde avond uit. En dat kwam niet alleen omdat dit een welkome afwisseling van de minidisco op ons vakantiepark Le Chat was. Een mooi, (niet te) chic restaurant waar je uitstekend kunt eten. Je moet het wel even weten te vinden: aan het riviertje de Tardoire, in een stukje niemandsland tussen Montbron en Ecuras.
Helemaal geen kritiek dan? Op het eten niet, maar we mistten wel de aandacht die we ongedwongen ervaren bij onze lokale toppers. De taalbarrière helpt natuurlijk niet (en daar zijn we uiteraard zelf ook debet aan), maar de sommelier hebben we nauwelijks gezien waardoor we de hele avond zelf onze wijn maar hebben bijgeschonken. Een overkomelijk detail, maar bij een (Michelin-)ster verwacht je net iets meer attentie. Maar dat is geen reden De Molen volgend jaar niet weer te bezoeken, mochten we weer in de buurt zijn.
www.villagelechat.nl
留言